Recenzja: Mów, proszę, wyraźniej! Rozważania o powołaniu do służby prorockiej.

Heute ausnahmsweise nur auf polnisch über ein Buch, welches man auf deutsch noch lange vermissen wird.

Książka doktora Artura Skowrona wydana przez Wydawnictwo Dobro i Piękno jest jedyną w swoim rodzaju pozycją. Jak wskazuje sam podtytuł, jest to literatura „fachowa“ z bardzo małym gronem odbiorców. Chociaż… Czy naprawdę tylko dla fachowców? (Nie jest w każdym bądź razie ani podręcznikiem ani teoretyczną monografią a tym bardziej nie jest zbiorem ćwiczeń bez naukowych podstaw.)

Z pewnością jest ona godna polecenia ludziom zainteresowanym darem proroctwa ale może być też ciekawa dla charyzmatyków, którzy nie czują się powołani do prorokowania. Dużą część tej książki wypełnia rozważanie nad historiami bohaterów Starego i Nowego Testamentu. Jak pisał święty Hieronim: „Kto nie zna biblii, nie zna ani bożej mocy ani jego mądrości“. Od nich uczy nas autor (doktor teologii biblijnej) wsłuchiwać się w wianie Ducha Świętego. Jednak zanim rozpoczął rozmyślanie nad historiami Pisma Świętego prowadzi nas ścieżką myślową do źródła. Przedstawia na samym początku Zamysł Boży jako źródło i cel wszelkiego prorokowania a w nim odwieczny Plan Boży: od stworzenia, przez odkupienie, działalność i życie w Kościele jako wspólnocie zbawionych grzeszników po paruzję i Nowy Świat. Cytuje przy tym często zarówno Pismo Święte jak i dokumenty kościoła. Dzięki temu czytelnik odkrywa, że nie chodzi w proroctwie o wyrwane z kontekstu przepowiednie ale o horyzont rozpoznawczy pojedynczych Słów Poznania. To Bóg chce naszego zbawienia i dba o to abyśmy kroczyli drogą do niego. Po to wybiera i posyła proroków aby skorygować nasze zawiłe drogi. On ma plan na wszystko – nawet na problemy i grzechy i ujawnia go od wieków, także przez swoją oblubienicę. Świadomość istnienia tego planu i poczucie zanurzenia w tę tajemnicę jest według autora fundamentem, na którym stoi każdy prawdziwy prorok.

Drugim krokiem jest pytanie o powołanie proroków i ich wyrost. Tutaj czerpie ze swojej bogatej wiedzy biblijnej i pokazuje na wielu przykładach wspólne ale i różne drogi postaci biblijnych (Abraham, Jan Chrzciciel, Paweł, Izajasz, Samson, Izaak, Ezechiasz, Eliasz, Samuel, Amos ale i Mojżesz czy Maryja). Rozpoczynając ten odcinek przypomina wierzącym, że kościół uczy nas: wszyscy ochrzczeni są powołani i namaszczeni do życia jako prorocy. Po każdym odcinku stawiane są pytania, które aktualizują ogólniki postaci biblijnych w życiu czytelnika. Jest to bardzo dobry ruch, bo detale nie idą w zapomnienie. Przeciwnie! Łączą się z życiem i wpływają na nie. Tego chyba oczekuje też czytelnik.

Opisując elementy posługi proroczej przedstawiane są nam kluczowe ogólniki jak wizja, zaufanie, mentalność proroka ale i jego misja. Nie koniecznie są one nam wszystkim znane. Dlatego autor poświęca im parę stron i pokazuje ponownie na przykładzie postaci bibilijnych, jak współpracują one z Łaską Bożą rodząc błogosławieństwo jako potwierdzenie działalności proroka. W drugiej części powstaje ważne pytanie o związek (i wzajemne oddziaływanie) Zamysłu Bożego z Jego wizją i słowem prorockim. Tutaj zaczynają się schody. Dotąd język był dosyć prosty i nie trudno było o przykłady. Ale materia staje się bardziej teoretyczna a nowe pojęcia bardziej naukowe. Kto pokona te wyzwanie zrozumie dlaczego Bóg nie wysyła nam przepisów kuchennych tylko bardzo mocne ale ogólne Słowa (czy obrazy) Poznania Woli Bożej.

W końcowych dwóch rozdziałach poznajemy elementarne cechy posługi prorockiej. Tutaj odpowiada autor pośrednio na często stawiane pytania: Proroctwo a nauczenie Jezusa i Kościoła Katolickiego, rozeznanie i rozpoznanie prawdziwości przekazu, formacja prorocza czy zrozumienie albo niewypełnienie słowa proroctwa.

Kiedy pozycje naukowe spływają po większości z nas jak woda po kaczce książka ta jest zupełnie inna. Prowadząc nas po ścieżce bibilijnej oświetlane są poszczególne zagadnienia. Za większością z nich stoi „przesłanie“ o które autor czytelnika aktywnie pyta. Dzięki temu nie staje się ona ani „nudna“ ani „oddalona od rzeczywistości“. Przykłady z Pisma Świętego pozwalają lepiej zrozumieć Boga, Jego działanie, powołanie i działalność Jego proroków. W sumie rozszerza się pojęcie proroka i proroctwa tak daleko, że prawie każdy z nas potrafi w sobie odkryć to ogólne powołanie o którym mówi Sobór Watykański Drugi. (Ciekawe jest, że 12tego października 2025 podczas papieskiej mszy świętej w Watykanie w modlitwie powszechnej formułowana jest prośba o „dar proroctwa“ dla wszystkich „sług ewangelii“.)

„Mów, proszę, wyraźniej!“ jest nie tylko tytułem tej książki ale i doświadczeniem większości proroków: „Jak mam rozpoznać, że Ty Boże chcesz coś nam powiedzieć? Mów, proszę, trochę wyraźniej!“ Borykającym się z tym problemem charyzmatyk znajdzie tu pomoc w poszukiwaniu odpowiedzi. Mimo studiów teologicznych nie potrafiłem objąć wszystkich tych częściowo zawikłanych aspektów i dlatego dziękuję praktykującemu charyzmatykowi i teologowi za jego trud napisania tej błogosławionej książki.

ISBN 978-83-961103-6-7, Wydanie I, Radziejowice, 2024. Imprimatur = Kuria Metropolitalna Wrocław